-
1 tworzyć
глаг.• выделывать• вырабатывать• выработать• делать• закладывать• зарождать• изготавливать• изготовить• назначать• образовать• образовывать• обусловливать• основать• основывать• породить• порождать• произвести• производить• проявлять• развивать• рождать• складывать• сложить• создавать• создаваться• создать• созидать• составлять• сотворить• сочинить• сочинять• справлять• строить• сформировать• творить• уложить• устраивать• учредить• учреждать• фабриковать• формировать* * *1) (kreować) создавать, созидать, формировать2) tworzyć (stanowić) образовывать, составлять3) tworzyć (o twórczości) творить (о творчестве)czynić, robić творить (делать)rzucać, wymawiać (zaklęcie) творить (о заклинании)odmawiać (modlitwę) творить (о молитве)zarabiać (rozrabiać) творить (размешивать)* * *tworz|yćtwórz, \tworzyćony несов. 1. создавать, созидать;\tworzyć teorię создавать теорию; \tworzyć symfonię создавать (сочинять) симфонию;
2. образовывать, составлять;\tworzyć całość составлять целое; \tworzyć wspólny front выступать единым фронтом; \tworzyć partię образовывать (создавать) партию; \tworzyć rząd формировать правительство
* * *twórz, tworzony несов.1) создава́ть, созида́тьtworzyć teorię — создава́ть тео́рию
tworzyć symfonię — создава́ть (сочиня́ть) симфо́нию
2) образо́вывать, составля́тьtworzyć całość — составля́ть це́лое
tworzyć wspólny front — выступа́ть еди́ным фро́нтом
tworzyć partię — образо́вывать (создава́ть) па́ртию
tworzyć rząd — формирова́ть прави́тельство
-
2 tworzyć
I. vt\tworzyć dobraną parę ein gutes Gespann sein\tworzyć zwartą kolumnę eine geschlossene Kolumne bilden5) ( być podstawą)\tworzyć przyjemną atmosferę eine angenehme Atmosphäre schaffenII. vr2) ( organizować się) parlament: sich +akk konstituieren, oddziały: sich +akk bilden -
3 tworzyć
(świat, podstawy) perf; s- to create; (oddział, rząd) perf; u- lub s- to form; ( komponować) perf; s- to produce; ( stanowić) perf; u- to form, to make up* * *ipf.- órz1. (= pracować nad dziełem sztuki) create; produce.2. (= ustanawiać, formować) form; create; (plany, strategię) formulate.ipf.form; be formed, arise, take shape.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tworzyć
-
4 tworzyć
tworzyć < stworzyć> (-ę, twórz!) dzieło, obraz, muzykę schaffen; < utworzyć> koło, parę, rząd bilden; (zakładać) gründen;tworzyć się entstehen, gegründet werden; osad, korek, wrzód sich bilden, entstehen;tworzyć schöpferisch tätig sein, kreativ sein -
5 stworzyć
tworzyć < stworzyć> (-ę, twórz!) dzieło, obraz, muzykę schaffen; < utworzyć> koło, parę, rząd bilden; (zakładać) gründen;tworzyć się entstehen, gegründet werden; osad, korek, wrzód sich bilden, entstehen;tworzyć schöpferisch tätig sein, kreativ sein -
6 utworzyć
tworzyć < stworzyć> (-ę, twórz!) dzieło, obraz, muzykę schaffen; < utworzyć> koło, parę, rząd bilden; (zakładać) gründen;tworzyć się entstehen, gegründet werden; osad, korek, wrzód sich bilden, entstehen;tworzyć schöpferisch tätig sein, kreativ sein -
7 tw|orzyć
impf Ⅰ vt książk. 1. (powodować, sprawiać) to build, to form- tworzyć nowe osiedla to build new housing estates- tworzyć armię/nowy rząd to form an army/a new government- tworzyć wyrazy pochodne to form derivatives ⇒ utworzyć2. książk. (nadawać formę) to create, to produce- siadał do fortepianu i tworzył nowe kompozycje he would sit at the piano and compose new works- artysta tworzył w granicie the artist’s material a. medium was granite3. (stanowić) to form, to make up- drzewa tworzyły szpaler the trees formed a line- tworzyli zgraną parę they were a well-matched couple ⇒ utworzyćⅡ tworzyć się 1. (formować się) to be formed, to be made up- oddziały partyzanckie tworzyły się z ochotników the guerrilla squads were made up of volunteers ⇒ utworzyć się2. (powstawać) to form- na gotowanym mleku tworzy się kożuch skin forms on boiled milk ⇒ utworzyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tw|orzyć
-
8 abstrah|ować
impf Ⅰ vt pojęcia matematyczne są abstrahowane z rzeczywistości materialnej mathematical concepts are abstracted from material reality ⇒ wyabstrahować Ⅱ vi 1. książk. (pomijać) to disregard, to leave aside (od czegoś sth); to prescind rzad. (od czegoś from sth)- autor całkowicie abstrahuje od faktu, że nauczyciele nie popierają reformy the author entirely disregards a. passes over the fact that teachers do not support the reforms- abstrahując od stylu, uważam ten artykuł za ciekawy leaving aside a. apart from the question of style, I find the article interesting- abstrahując od tego, że się spóźnił, nie był przygotowany do zajęć quite apart from the fact that he was late, he wasn’t prepared for his classes- niedopuszczalne jest abstrahowanie od przyczyn konfliktu it’s impossible to put aside a. ignore the reasons for the conflict2. (tworzyć idee ogólne) to think abstractly, to think in the abstract- potrafić abstrahować to be capable of abstract thinkingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > abstrah|ować
-
9 konstru|ować
impf vt 1. (budować) to construct [most, maszynę]- konstruował siatkę z miedzianego drutu he was constructing a copper wire net ⇒ skonstruować2. (tworzyć) to formulate [tekst, teorię, argument, ustawę]; to put together, to form [program polityczny, koalicję]; to draw up [umowę, budżet]- konstruować długie zdania/przemówienia to formulate long sentences/speeches- konstruować gabinet a. rząd to form a cabinet- pisarz zręcznie konstruuje fabułę powieści the author has skillfully structured the plot of the novel ⇒ skonstruowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konstru|ować
См. также в других словарях:
tworzyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, tworzyćrzę, tworzyćrzy, tworzyćrzony {{/stl 8}}– utworzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} organizować coś, co do tej pory nie istniało; ustanawiać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tworzyć — ndk VIb, tworzyćrzę, tworzyćrzysz, twórz, tworzyćrzył, tworzyćrzony 1. «powodować powstawanie czegoś, być sprawcą rzeczy, której przedtem nie było; ustanawiać, organizować, konstytuować» Tworzyć nowe osiedla. Tworzyć wyrazy pochodne. Tworzyć… … Słownik języka polskiego
zdrabniać — + rzad. zdrobniać ndk I, zdrabniaćam, zdrabniaćasz, zdrabniaćają, zdrabniaćaj, zdrabniaćał, zdrabniaćany zdrobnić dk VIa, zdrabniaćnię, zdrabniaćnisz, zdrabniaćnij, zdrabniaćnił, zdrabniaćniony «tworzyć formacje słowotwórcze pochodne o znaczeniu… … Słownik języka polskiego
kłębić — ndk VIa, kłębićbi, kłębićbił rzad. «formować, tworzyć kłęby; burzyć, kotłować» kłębić się «zbijać się w kłąb, w kłęby; tworzyć kłębowisko» Kurz kłębił się na drodze. Chmury kłębią się na niebie. przen. Myśli się kłębią w głowie … Słownik języka polskiego
konstruować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konstruowaćruuję, konstruowaćruuje, konstruowaćany {{/stl 8}}– skonstruować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} tworzyć konstrukcję, wiązać w całość; budować, tworzyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Konstruować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odnowić — dk VIa, odnowićwię, odnowićwisz, odnowićnów, odnowićwił, odnowićwiony odnawiać ndk I, odnowićam, odnowićasz, odnowićają, odnowićaj, odnowićał, odnowićany 1. «przywrócić czemuś wygląd rzeczy nowej, nie zniszczonej, usunąwszy ślady zniszczenia;… … Słownik języka polskiego
skraplać — ndk I, skraplaćam, skraplaćasz, skraplaćają, skraplaćaj, skraplaćał, skraplaćany skroplić dk VIa, skraplaćlę, skraplaćlisz, skropl, skraplaćlił, skraplaćlony 1. «zamieniać substancję lotną na ciekłą przez wywieranie odpowiednio wysokiego… … Słownik języka polskiego
kreować — ndk IV, kreuję, kreujesz, kreuj, kreowaćował, kreowaćowany 1. «tworzyć, stwarzać, ustanawiać, wprowadzać» Autor kreuje w powieści świat fikcji. 2. «odtwarzać postać utworu scenicznego, filmu (zwłaszcza w sposób oryginalny, wyróżniający się); grać … Słownik języka polskiego
odchodzić — ndk VIa, odchodzićdzę, odchodzićdzisz, odchodzićchodź, odchodzićdził odejść dk XI, odejdę, odejdziesz, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli, odszedłszy 1. «idąc oddalać się, odsuwać się od kogoś, od czegoś, opuszczać jakieś miejsce» Odchodzić powoli … Słownik języka polskiego
piętrzyć — ndk VIb, piętrzyćrzę, piętrzyćrzysz, piętrz, piętrzyćrzył, piętrzyćrzony «układać w stos coraz wyższy, gromadzić coś wznosząc coraz wyżej, piętrami, warstwami, jedno nad drugim; dźwigać coraz wyżej» Wiatr piętrzył fale morskie. ∆ Budowla… … Słownik języka polskiego
spajać — I ndk I, spajaćam, spajaćasz, spajaćają, spajaćaj, spajaćał, spajaćany spoić dk VIa, spoję, spajaćisz, spój, spajaćił, spojony «łączyć ściśle różne przedmioty lub ich elementy, często za pomocą substancji twardniejącej, zlepiającej (np. kleić,… … Słownik języka polskiego